Електронски елементи

Отпорник е електричен или електронски елемент кој се спротивставува на течењето на електричната струја низ него, и со тоа предизвикува пад на напонот меѓу своите два изводи според Електричната отпорност е еднаква на падот на напонот низ отпорникот поделена со струјата низ него при константна температура. Отпорниците се употребуваат во електрични и електронски кола. Електричната отпорност се мери во Оми (Ω). R= V I

Примена на отпорниците Отпорникот е диполна пасивна електронска компонента која дава отпор на струјата, притоа создавајќи таканаречен „пад на напон“. Основна особина на отпорниците е електричниот отпор. Според Омовиот закон електричниот отпор е еднаков на падот на напонот  на отпорникот и струјата кој протекува низ него. Отпорникот се користи како елемент во електричните уреди, и електричните мрежи.     Примена на отпорниците Ако во едно коло е позната струјата која протекува низ него, тогаш отпорникот се користи за создавање на позната разлика на потенцијали (напон) пропорционален на таа струја. Ограничување на струјата. Со поставување на отпорник во серија со некој друг елемент како што е ЛЕ диодата(LED) , струјата низ таа компонента се ограничува на позната и дозволена струја, за работа на тој елемент. Пригушувач (атенуатор) е мрежа од два или повеќе отпорници (делители на напон) кои служат за намалување на напонот на сигналот.

Koндензатори

Кондензаторот е електротехнички елемент, кој може да ја сочува енергијата во облик на електрично поле. Најзначајната големина на кондензаторот е неговиот електричен капацитет. SI единицата за електричен капацитет е 1 F ().                                               Симболот на обичниот и поларизираниот кондензатор во електричните шеми. Во електрониката, кондензаторот е пасивен , па поради потребата за поголем капацитет и други работни својства се произведуваат технолошки различни видови кондензатори.

Комбинација на две тела спроводници кои се наелектризирани со исти, но по знак спротивни количевства електрицитет и кои меѓусебно се добро изолирани електрично, се викаат електричен кондензатор. Металните тела од кои е составен кондензаторот се викаат електроди на кондензаторот. Нека едната електрода на еден кондензатор е наелектризирана со количевство електрицитет Q, а другата со -Q, при што напонот меѓу нив е U. Со помош на низа мерења (наелектризирајќи го кондензаторот со различни количини електрицитет и мерејќи го напонот) или со помош на теоретски испитувања, се заклучува дека напонот меѓу електродите е правопропорционален со количина електрицитет. Според тоа, количникот е карактеристичен за дадениот кондензатор. Оваа величина се вика капацитет на кондензаторот, а единицата во која се мери се вика фарад (F), во чест на Фарадеј. Електричниот кондензатор е, всушност направа во која при определен потенцијал може да се собере (кондензира, натрупа) големо количество електричество

                                                             Различни видови кондензатори: повеќеслоен керамички, диск керамички, повеќеслоен фолијски, цевчест керамички, полистиролски (аксијален и радијален), електролитски.

Диода е електронски уред што дозволува протекување на струјата во една насока без (или со многу мал отпор) додека во спротивната насока претставува бесконечен (или барем многу голем) отпор. Затоа за диодата се вели дека има проводна и непроводна насока. Отпорноста на диодата во проводна насока е многу мала, додека во непроводната насока отпорноста на диодата е огромна. Поради тоа диодата може да се замисли како електронски еквивалент на еднонасочен вентил. Современите диоди најчесто се прават од кристални материјали како што се силициум или . Меѓутоа, постојат и диоди со термионска емисија - електронски (вакуумски) цевки.

Транзистор е полупроводнички уред кој најчесто се користи да засилува или да вклучува и исклучува сигнали. Транзисторот е основната единица од која се прават компјутерите и сите понови . Најчесто се спојуваат повеќе транзистори во едно интегрално коло. Електричниот сигнал може да се засили користејќи уред кој овозможува сигналот да го контролира протокот на многу поголема струја. Транзисторите се основните уреди кои овозможуваат ваква контрола. Современите транзистори главно спаѓаат во две категории: (анг. BJT) и транзистори со ефект на поле (анг. FET). Со овозможување на проток на струја кај биполарните спојни транзистори и напон кај транзисторите со ефект на поле помеѓу влезната и заедничката електрода се зголемува проводливоста помеѓу заедничката и излезната електрода, со што се контролира протокот на струја меѓу овие електроди. Во транзисторите се користат во и . Исто така се користат и во каде што имаат функција на електронски прекинувачи.

Интегрално или интегрирано коло или чип или микрочип е наменет за определена апликација, кој се состои од повеќе споени транзистори. За разлика од транзисторите, интегралното коло во себе содржи цели со различни делови како што се транзистори, отпорници, кондензатори и др.

Симона Стојчевска и Љубица Крушаровска Интегралното коло се состои од куќиште, кое е од пластика или керамика, изводи со кои се поврзува на и полупроводнички елемент во средината на интегрираното коло, кој со изводите најчесто е поврзан со многу тенки златни проводници. Бројот на изводи зависи од типот на интегрираното коло т.е. од неговата намена и може да се каже дека тој број на изводи е стандарден за различни функции. Постои цел спектар на интегрирани кола кои извршуваат различни функции, некои од нив се: микропроцесор модем и др. Симона Стојчевска и Љубица Крушаровска