PROSTOR I PERSPEKTIVA

Prostor Prostor je sve ono što nas okružuje. On sadrži sav naš poznat i nepoznat, vidljiv i nevidljiv svet. U užem smislu prostor je udaljenost dokle doseže pogled sa predstavama oblika – predmeta i živih bića.

Prostor likovnih umetnosti Likovne umetnosti organizuju prostor, struktura im je prostorna i zato spadaju u prostorne umetnosti. Prostornost likovnih umetnosti može da se posmatra u uzajamnom odnosu trojnog ciklusa: - Spoljnog prostora - Prostora duha i - Estetskog prostora

Spoljni prostor Spoljni prostor je sve što nas okružuje i u čemu se dešavaju svakodnevna kretanja i delovanja. On je realan, materijalan i trodimenzionalan.

Prostor duha Prostor duha je naše viđenje i percepcija spoljnog prostora. On je slika svesti i podsvesti (snova), imaginacije i, osim za trenutna, vezan je za prethodna iskustva, zbog čega je individualan. Kao i realni spoljni i on je trodimenzionalan.

Estetski prostor Estetski prostor je vrsta prostora koji se konstituiše preko specificnog odnosa posmatrača prema nekoj pojavi, prostor u kome je moguć estetski doživljaj. Umetnički prostor ili prostor umetničkog dela je prostor unutar estetskog koji je umetnički oblikovan i definisan kao umetničko delo, prostor gde se dešava umetnost.

Prostor umetničkog dela nastao je iz realnog prirodnog i psihološkog doživljenog prostora. Saznavanje likovnog prostora je proces pri kojem iz prirodnog trodimenzionalnog prostora, percepcijom naših čula, nastaje takođe trodimenzionalni psihološki prostor – prostor doživljavanja i trenutnog osećanja ili pamćenja.

Umetnička dela su prostorna rešenja i zauzimaju odgovarajući prostor Umetnička dela su prostorna rešenja i zauzimaju odgovarajući prostor. Nastaju komponovanjem različitih elemenata kompozicije, koje odgovarajućim principima komponovanja, oblikujemo na prostoru koji može biti dvodimenzionalan (papir, platno, tkanina...) ili trodimenzionalan (arhitektura , skulptura i dr. u prostoru).

Prostor arhitekture je trodimenzionalan, određen je funkcijom i obuhvata unutrašnji prostor koji je otvorima povezan sa spoljnim prostorom.

Skulptura je trodimenzionalna, ima volumen, masu, težinu, zauzima deo prostora, spoljni prostor deluje na nju, ali je njena celina, u suštini, nezavisna od okoline.

Prostor slike je, za razliku od prostora arhitekture i skulpture, dvodimenzionalan. Slika ima dvodimenzionalnu podlogu (slikarsko platno, papir, zid, tkaninu i dr.) i strukturirani prostor. Slikarski prostor može biti koncipiran dvodimenzionalno i trodimenzionalno. U slučaju trodimenzionalnog prikaza on je irealan – na dvodimenzionalnoj površini podloge strukturira se likovni prostor koji pruža privid -iluziju trodimenzionalnosti.

Perspektiva Od najranijih vremena ljudi su pokušavali da na crtežu ili slici prikažu predmete kakvi su oni u stvarnosti i kako ih njihove oči i mozak vide, ali im to nije dugo polazilo za rukom. Problem je nastajao kada je nešto što ima tri dimenzije : visinu, širinu (dužinu) i dubinu trebalo prikazati na nečemu (najpre zid pećine, kasnije papirus, platno, tkanina...) što ima samo dve dimenzije (širinu i dužinu).

Perspektiva Perspektiva je način prikazivanja trodimenzionalnog volumena i prostora na dvodimenzionalnoj površini – ravni, odnosno prevođenje trodimenzionalne stvarnosti u dvodimenzionalnu sliku stvaranjem iluzije dubine i daljine.

Perspektiva Vremenom su ljudi koristili različite načine – perspektive, kao što su: Vertikalna Obrnuta Ikonografska ili hijerarhijska

Perspektiva kroz vekove

Perspektiva Tokom Renesanse umetnici su počeli da se interesuju kako da predstave dvo-dimenzionalna umetnička dela da izgledaju kao tro-dimenzionalna. Renesansa- (1450-1600): Renesansa je nastala u Italiji i raširila se na čitavu Evropu. Umetnost, nauka i literatura doživele su procvat.

Perspektiva Renesansni umetnici su došli do ideje da bi mogli koristili matematičke – geometrijske principe i tako su izumeli linearnu – linijsku perspektivu. Linearna ili geometrijska perspectiva omogućila je umetnicima iluziju dubine na ravnoj površini.

Perspektiva Najpoznatiji renesansni umetnici su bili: Michelangelo Leonardo da Vinci Raphael

Perspektiva Linearna perspektiva: Bazirana je na načinu na koji i ljudsko oko vidi svet. Objekti koji su bliže izgledaju veći, dok objekti koji su dalje izgledaju manji. Da bi izrazili iluziju prostora umetnici su kreirali tačku nedogleda (beskonačnosti) na liniji horizonta. Objekti se crtaju koristeći ortogonalne linije, koje vode od njih i skupljaju se u tački nedogleda.na liniji horizonta.

Perspektiva Stajalište – tačka gledanja Tačka nedogleda Osnovni pojmovi linearne perspektive su: Stajalište – tačka gledanja Tačka nedogleda Tačka na horizontu u kojoj se prividno završavaju u prirodi paralelne linije. Može biti jedna ili više tačaka nedogleda. Horizont ili Linija horizonta Linija gde se prividno spajaju nebo i zemlja ili nebo i more

Linearna perspektiva Crvena horizontalna linija je linija horizonta.

Prave – ortogonalne linije spajaju se u TAČKI NEDOGLEDA Linearna perspektiva Prave – ortogonalne linije spajaju se u TAČKI NEDOGLEDA

Linearna perspektiva sa jednim nedogledom Umetnici koriste perspektivu sa jednom tačkom nedogleda da bi prikazali objekte koji se licem nalaze ispred njih.

Linearna perspektiva ZADATAK: Prikazati trodimenzionalni kvadar u linearnoj perspektivi sa jednim nedogledom

Linearna – jedan nedogled Najpre se nacrta Linija horizonta - horizontalna linija paralelna sa donjom ivicom slike. Predstavlja nivo – visinu očiju posmatrača. To je linija gde se sreću nebo i zemlja. Položaj linije horizonta zavisi od toga koji deo objekta želimo da vidimo i prikažemo. U ovom slučaju prikazaćemo prednju i gornju stranu.

Linearna – jedan nedogled Obeležimo tačku na sredini linije horizonta. To će biti naša tačka nedogleda. Ona se uvek nalazi na liniji horizonta, ali ne mora biti na njenoj sredini. Približavanjem tački nedogleda objekti postaju sve manji, da bi na kraju i sami nestali u njoj.

Linearna – jedan nedogled Nacrtamo prednju stranu kvadra (kvadrat ili pravougaonik) ispod linije horizonta.

Linearna – jedan nedogled Povucimo prave linije iz uglova kvadrata ili pravougaonika do tačke nedogleda. Ove linije se nazivaju ortogonalne.

Linearna – jedan nedogled Povučemo horizontalnu liniju između dve gornje ortogonalne linije gde smatramo da se naš objekat završava.

Linearna – jedan nedogled Iz krajnje desne tačke na nacrtanoj horizontalnoj liniji spustimo vertikalnu liniju (upravnu – pod pravim uglom na donju ivicu slike) do preseka sa donjom ortogonalnom linijom.

Linearna – jedan nedogled Obrišemo delove ortogonalnih linija od kraja objekta do tačke nedogleda. Dobili smo 3-D objekat - kvadar u perspektivi sa jednim nedogledom

Perspektiva u odnosu na položaj objekta Centralna (središnja) Ptičja Žablja ili pseća

Središnja, ptičja i žablja (pseća) perspektiva

Linearna perspektiva sa jednim nedogledom - različiti primeri

Linearna perspektiva sa dve tačke nedogleda Linearna perspektiva sa dve tačke nedogleda se koristi kada se objekat nalazi vertikalnom ivicom ispred nas.

Linearna perspektiva sa dva nedogleda (objašnjenja ista kao i za jedan nedogled)

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Dva nedogleda

Linearna perspektiva sa 2 tačke nedogleda

U savremenom slikarstvu koriste se: Linearna ili geometrijska perspektiva (sa jednim ili više nedogleda) Atmosferska ili vazdušna perspektiva Koloristička perspektiva Poliperspektiva Prekrivanje Položaj i Veličina objekata ...

Linearna perspektiva sa 1 tačkom nedogleda Sava Šumanović, Šid

Claude Monet, Stanica Sen Lazar

Linearna perspektiva sa 2 tačke nedogleda

Linearna perspektiva sa dva nedogleda

Atmosferska (vazdušna) perspektiva C. Lorrain, Kralj David i tri junaka

Koloristička perspektiva Juan Griss

Poliperspektiva Pikaso, Gospođice iz Avinjona

Prekrivanje objekata

Položaj objekata

Veličina objekata

Prekrivanje, položaj, veličina objekta Žorž Sera, Nedeljno popodne

Vrste perspektiva (ponavljanje)