Јазкот C++ Мандал Сениха

Јазкот C++ Јазикот С е дизајниран во 1972 година од Денис Ричи (Dennis Ritchie). Надградбата на јазикот С (1983 година) доведе до нов јазик С++, што претставува јазик за т.н. објектно програмирање. Денес, С++ спаѓа меѓу најкористените јазици за изработка на програми од разни видови, од кориснички апликации со најразлични намени, па сè до системски алатки.

Еве како изгледа една програма на С++: // Prva C++ programa Linija 1 #include <iostream.h> // Linija 2 // Linija 3 main () // Linija 4 { // Linija 5 cout <<”Ova e mojata prva programa vo C++”<< endl; // Linija 6 } // Linija 7 На екранот ќе се отпечати: Ova e mojata prva programa vo C++

Линија 1: коментар кој почнува со //ч Линија 2: наредба (директива) за вклучување на библиотеката iostream.h; Линија 3: празна линија која се игнорира при извршувањето; Линија 4: главна функција наречена main; Линија 5: отворена голема заграда за почеток на функцијата; Линија 6: наредба за печатење: cout - наредба за печатење << - оператор за печатење “Ova e mojata prva programa vo C++” - текст кој се печати еndl - наредба за крај на тековната линија ; - знак на крај на наредбата Линија 7: затворена голема заграда за крај на функцијата main.

Програмите во С++ можат да се пишуваат со кој било уредувач на текстови. Потоа, програмите се преведуваат и извршуваат во зависност од верзијата на преведувачот. С++ преведувачи: Microsoft Visual C++, Borland C++, Gnu C++ и други.

Елементи на јазикот С++ Азбуката на јазикот С++ се состои од множество дозволени симболи: малите букви од англиската азбука: a-z, големите букви од англиската азбука: А-Z, цифрите: 0-9, специјалните знаци: ~ ! @ # $ % ^ & * ( ) - + = { } [ ] : ; ‘ ” < > ? /

Податоци во С++ Во С++ се обработуваат податоци од различен тип: цели броеви, реални броеви, знаци, текстови итн. Податоците ги имаат следниве карактеристики: име, тип и вредност.

Имиња на податоците Имињата (идентификаторите) на податоците во С++ се формираат со почитување на следниве правила: името започнува со буква или подвлечена црта, малите и големите букви се разликуваат, името може да содржи цифра името не смее да содржи специјален знак: !, @, #, % итн

Пример: Правилни имиња се: a, b2, it, i1j2, _radius, R итн. Пример: Неправилни имиња се: a_b, dolar$, %proc, char. итн. За имиња на променливите треба да се избегнуваат резервираните зборови или зборовите слични на резервираните. Пример: CHAR (сличен на: char) _float (содржи резервиран збор) итн.

Типови податоци Типна податок претставува начин на интерпретација на содржината на една или повеќе последователни локации во меморијата на компјутерот, во кои е сместен некој податок. Постојат две основни групи на типови податоци во С++: основен тип и апстрактен тип.

Основни типови податоци скаларни типови податоци: апстрактни типови податоци:

Скаларни типови податоци: аритметички целоброен int реален со обична точност float реален со двојнаточност double знаковен char наброив покажувач референца

Апстрактни типови податоци: класа структура унија

Константни податоци При декларација на податоците се задава типот и името, а може (но не мора) и почетната вредност. Константните податоци (константите) се податоци чија вредност не се менува во текот на извршување на програмата. Декларација: const тип име = вредност; Пример: const int i=1; const float x=10.; cons double pi=3.14159; const chat da=′d ′;

Променливите податоци Променливите податоци (променливите) се податоци чија вредност може да се менува во текот на извршување на програмата. Декларација: тип име; или тип име = вредност; (истовремена декларација и иницијализација напроменливата) Пример: int i,ј,k; int m=0, n=1; float x,y,z; float e=2.7182;

Пример #include <iostream> main () { short ed_cena, vkupno; /* deklaracja na promenlivi */ short kolicina=100; /* deklaracija so inicijalizacija */ ed_cena = 50; /* dodeluvanje */